((هوالعلی العظیم))

غم عالم دراین دل خانه کرده

شده ساکن دلم صدپاره کرده

به هرجامیروم میبینم آنجاست

نشسته منتظرپیش ازمن آنجاست

نمیدانم چه خواهدازوجودم

مسخرکرده غم کل وجودم

خداونداخلاصم کن زغمها

رهایم کن خداازبندغمها

شودیارب که من روزی ببینم

که درآن روزمن غم رانبینم؟

والسلام

سیدمجتبی موسوی الحسینی

تهران ۹۰/۱۱/۵